Arnika montana słynie ze swoich leczniczych właściwości. Z tego względu już od wieków szeroko wykorzystywana jest w ziołolecznictwie, homeopatii czy kosmetologii. Na jakie dolegliwości jest polecana, jakie wykazuje działanie i kto może ją stosować?
Dobroczynne właściwości arniki
Arnika montana, czyli arnika górska, znana była już w starożytności. Jej dobroczynne działanie wynika z jej bogatego składu. Znajdziemy w nim aż 150 składników aktywnych wykazujących rozmaite właściwości. Najwięcej z nich znajduje się w ekstrakcie świeżej rośliny. To dzięki nim arnika może być stosowana jako środek leczniczy na liczne dolegliwości. Jej najważniejsze substancje czynne, to m.in. laktony seskwiterpenowe, fitosterole, flawonoidy, garbniki czy triterpeny. Z kolei za najistotniejsze właściwości rośliny uznaje się jej działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe oraz łagodzące. Preparaty z arniką górską znajdują zastosowanie jako środki łagodzące objawy siniaków powstałych przez urazy czy zabiegi medycyny estetycznej i krwiaków. Ponadto polecane są przy bólach stawów i bólach związanych z chorobą zwyrodnieniową, jak również przy bólach wywołanych przez napięcie mięśni. Arnika to także silny przeciwutleniacz. Wpływa ochronnie na naczynia krwionośne, przyspiesza proces gojenia i działa wenotoicznie, co oznacza, że wspomaga drenaż żył. Warto pamiętać jednak, że to tylko wybrane z szeregu jej zalet.
Występowanie i uprawy arniki górskiej
Arnika montana nazywana jest także kupalnikiem górskim, potocznie zaś pomornikiem. To wieloletnia roślina z rodziny astrowatych. Naturalnie rośnie w górach – na wysokości co najmniej 800 m n.p.m. Jej kwiaty łatwo rozpoznać po żółto-pomarańczowym kolorze. Cechuje je także słodkawy, delikatny zapach. Średnica koszyczka to ok. 2 cm, łodyga zaś osiąga do 60 cm wysokości. Kwiaty są miododajne. Arnika górska w największym zakresie występuje w Europie. Można spotkać ją na terenach górskich i podgórskich, głównie w Wozegach, Alpach, Ardenach oraz Pirenejach. W Polsce największe jej skupiska znajdziemy w Sudetach i na Pojezierzu Mazurskim.
Arnika montana – zastosowanie
Leki, w których składzie znajduje się arnika montana, mają w większości zastosowanie zewnętrzne. Dostępne są w postaci żeli i kremów, które łagodzić mają krwiaki, siniaki czy pojawiające się na skutek aktywności fizycznej ból i zmęczenie mięśni oraz zakwasy. W kosmetologii kupalnik górski stanowi bazę licznych płynów, kremów i maseczek. Doustnie Arnikę można stosować w formie homeopatycznej.
Przeciwwskazania do stosowania
Aby uniknąć niepożądanych skutków, preparatów z arniką górską nie należy nanosić na otwarte rany czy rozległe obtarcia naskórka. Pod żadnym pozorem nie wolno też nakładać ich na oparzenia III stopnia. Nie zaleca się aplikowania ich w przypadku stanów zapalnych skóry. Kolejnym przeciwwskazaniem do stosowania arniki jest uczulenie na rośliny z rodziny Asteraceae (astrowatych). Reakcję uczuleniową może także wywołać przedawkowanie leków na bazie arniki górskiej.
Arnika montana – najważniejsze informacje
- Dobroczynne właściwości arniki związane są z obecnością laktonów seskwiterpenowych, fitosteroli, flawonoidów, garbników czy triterpenów.
- Znajduje zastosowanie przede wszystkim w łagodzeniu siniaków, krwiaków, stłuczeń, bóli mięśni, ale i wielu innych dolegliwości.
- Do jej kluczowych właściwości zalicza się działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i łagodzące.
