Szklany asortyment laboratoryjny jest niezbędny w każdym laboratorium. Zlewki, cylindry, bagietki, pipety i inne akcesoria na co dzień co używane w pracowniach laboratoryjnych i pomimo wprowadzenia artykułów jednorazowych i polipropylenowych jest i zapewne będzie używany w laboratoriach jeszcze przez bardzo długi okres. Wpływ na to ma na pewno cena takiego asortymentu, gdyż są to elementy w ogólnej kalkulacji tańsze (ze względu na możliwość wielorazowego wykorzystania) niż elementy jednorazowe. Dodatkowo ze szkła jest wytwarzanych w laboratoriach bardzo dużo różnego rodzaju elementów skomplikowanej aparatury chemicznej.
Szkło powstaje z połączenia kwarcowego piasku, węglanu wapnia i węglanu sodu, topników: tlenek ołowiu i tlenek boru, które są w piecu rozpuszczone do płynnej postaci w bardzo wysokiej temperaturze (dochodzącej do 1500°C). Można również wytworzyć szkło różnokolorowe poprzez dodatek tlenków różnych metali, w praktyce laboratoryjnej najczęściej jest to szkło bezbarwne lub brązowe. Szkło żaroodporne uzyskuje się poprzez dodatki związków glinu a szkło bezbarwne poprzez dodatek utleniaczy np. azotanu (V) sodu. Odpowiednio uformowana szklana masa po wystudzeniu zastyga w pożądaną trwałą formę. Szkło laboratoryjne różni się zasadniczo swoimi właściwościami od szkła, jakie jest używane na co dzień. Szkło laboratoryjne posiada bardzo dużą wytrzymałość mechaniczną i charakteryzuje się bardzo dużą odpornością na wahania temperaturowe. Szkło laboratoryjne jest bardzo odporne na działanie przeróżnych związków chemicznych, z którymi laborant styka się w codziennej pracy.
Istnieje kilka rodzajów szkła laboratoryjnego: szkło sodowe, szkło potasowe, szkło jenajskie, szkło pyreksowe, szkło supremax, szkło duran, szkło kwarcowe, szkło borokrzemowe.
Szkło sodowe jest stosunkowo łatwo topliwe oraz miękkie. Szkło sodowe zazwyczaj stosuje się do wyrobu mniej wymagających akcesoriów laboratoryjnych oraz do wyrobu szyb np. w dygestoriach laboratoryjnych. Szkło potasowe jest znacznie twardsze i trudniej topliwe od szkła sodowego. Szkło jenajskie to szkło techniczne i laboratoryjne produkowane przez Schott Jenaer Glas GmbH w Jenie jest odporne na działanie wysokiej temperatury i nagłe jej zmiany oraz jest bardzo odporne na działanie czynników chemicznych. Szkło pyreksowe jest zbliżone właściwościami do szkła jenajskiego natomiast jest nieco mniej odporne na nagłe wahania temperatury. Istnieją również gatunki szkła ekstremalnie odporne na wysokie temperatury – szkło duranowe oraz szkło supremax. Szkło kwarcowe powstaje poprzez wytapianie kryształków kwarcu w niezwykle wysokiej temperaturze dochodzącej do 2000°C, co powoduje, że jest niezwykle odporne i wysoko cenione w branży laboratoryjnej. Jest to szkło bardzo odporne na tzw. „szok termiczny” oraz ma bardzo niski stopień rozszerzalności cieplnej. Szkło kwarcowe posiada natomiast niższą odporność na działanie zasad, ale bardzo dobrze znosi działanie wody i bardzo silnych kwasów. Szkło kwarcowej jest chętnie używane do produkcji tygli laboratoryjnych.
Na szczególną uwagę zasługuje szkło borokrzemowe, które zawiera 8% tlenku boru i 85% tlenku krzemu. Szkło borokrzemowe poprzez dodatek tlenku boru ma znakomite właściwości i odporność chemiczną i termiczną.
Szkło od lat spotykane jest w laboratoriach i zapewne będzie używane w tego typu ośrodkach jeszcze przez długi czas. Różnorodność gatunków sprawia, że otrzymuje się akcesoria odpowiednio dopasowane do potrzeb, wytworzone z najlepszych dopasowanych materiałów. Bardzo szeroką gamę akcesorii szklanych laboratoryjnych można znaleźć w ofercie firmy DanLab (przejdź bezpośrednio do kategorii szkło laboratoryjne), która od lat dostarcza kompleksowe wyposażenie laboratoriów.
