Półpasiec jest ostrą chorobą wirusową, która rozwija się jako powikłanie m.in. ospy wietrznej. Schorzenie to może mieć różny przebieg, a nasilenie zależy od uwarunkowań zdrowotnych pacjenta. Półpasiec najczęściej diagnozowany jest u osób po 65. roku życia. Charakterystyczny objaw tej choroby to wysypka skórna.
Półpasiec – objawy i przebieg choroby
W początkowym stadium półpasiec daje niejasne objawy, często sugerujące przeziębienie. Chory odczuwa ból głowy, pogorszenie samopoczucia, osłabienie i ma podwyższoną temperaturę. Wraz z rozwojem zakażenia wirusem choroba przybiera na sile. Objawem półpaśca jest charakterystyczna wysypka skórna o zmiennej lokalizacji. Najczęściej dermatoza umiejscawia się na tułowiu, obejmując obszar od kręgosłupa do przedniej części ciała. Zmianom skórnym towarzyszy świąd, uczucie pieczenia, a nawet miejscowy ból. W początkowym stadium wysypka ma postać pęcherzyków z treścią surowiczą, a skóra jest zaczerwieniona. Obszar zajęty zmianami może być dodatkowo opuchnięty. Z czasem pęcherzyki zaczyna wypełniać krew, przez co wysypka zmienia barwę na ciemnoczerwoną. Ostatnim stadium jest proces wysychania pęcherzy i tworzenia się strupów.
Choroba może przybrać również postać oczną. Zmiany skórne lokalizują się wówczas wokół oczu i na powierzchni gałek ocznych. W przebiegu tej postaci półpaśca dochodzi czasami do rozwoju stanów zapalnych rogówki i spojówek. Dodatkowo chory odczuwa pieczenie oczu, nadwrażliwość na światło i zaburzenia widzenia. Gałki oczne są przekrwione, a powieki obrzęknięte.
Półpasiec u dzieci – jak przebiega?
Chociaż półpasiec jest chorobą, która najczęściej dotyka osoby dojrzałe, może rozwinąć się również u dzieci. Najczęściej dochodzi do tego na skutek długotrwałego obniżenia odporności, co sprzyja zakażeniu wirusami. Przebiega podobnie jak u dorosłych, jednak ma znacznie łagodniejszy przebieg.
Półpasiec – diagnostyka i rokowania
Półpasiec jest chorobą zaraźliwą, a osoby, u których został zdiagnozowany, stają się źródłem zakażenia. Dlatego przez okres leczenia chorzy powinni pozostawać w izolacji. Terapia dobierana jest indywidualnie do każdego pacjenta i zależy od wielu czynników, m.in. przebiegu choroby, wieku zakażonego i jego ogólnego stanu zdrowia. W niektórych przypadkach (szczególnie przy zakażeniu półpaścem ocznym) lekarz może zdecydować o hospitalizacji chorego. Terapia opiera się na podawaniu pacjentowi leków przeciwwirusowych, które hamują namnażanie i aktywność wirusa. Na zmiany skórne stosowane są maści o działaniu przeciwświądowym i przeciwbólowym.
Półpasiec jest chorobą wyleczalną, jednak bagatelizowany prowadzi do rozwoju poważnych powikłań, m.in. neuralgii popółpaścowej. Nieleczony półpasiec oczny z kolei grozi trwałym pogorszeniem jakości widzenia, a nawet utratą wzroku.
