Wiele mówi się o tym, że depresja stanowi jeden z najpoważniejszych problemów, jaki dotyka już ponad 10% populacji świata i ciągle rośnie. Mimo że początkowo była to choroba, która dotyczyła osób w podeszłym wieku, osamotnionych i zamkniętych w sobie, można śmiało stwierdzić, że jej zasięg rozszerza się już o inne grupy społeczne, paradoksalnie nawet na te, u których nigdy nie spodziewalibyśmy się jej objawów. Depresja jest niczym plaga!
Czym jest depresja?
Światowa Organizacja Zdrowia kwalifikuje depresję na czwartym miejscu problemów zdrowotnych. Według definicji depresja to najogólniej zwany stan złego samopoczucia. Jednak z autopsji wiemy, że złe samopoczucie może dotknąć każdego i niekoniecznie świadczy to o skłonnościach do stanów depresyjnych. Jak więc odróżnić tzw. gorszy dzień od predyspozycji do depresji? W psychiatrii jest to szczególny rodzaj zaburzeń nastroju i emocji. Tłumacząc najprościej – jest to kolejny etap stanu psychicznego, następujący po przewlekłym smutku, a później przygnębieniu, który wymaga leczenia.
Depresja może stanowić efekt przewlekłego stresu, przepracowania, a nawet zbyt wygórowanych ambicji. Desperackie dążenie do osiągnięcia niemożliwego może znacząco przyczynić się do spadku chęci do życia w przypadku porażki. Depresja traktowana jest niczym tabu, a przynajmniej połowa nie przyznaje się do tendencji do stanów depresyjnych.
Sprawdź także: Stres 5 sposobów jak się go pozbyć
Jak rozpoznać depresję?
WHO mówi o depresji jako o ogólnej niesprawności psychicznej, która objawia się niezdolnością do pracy i utratą chęci do życia. Osobę z objawami depresji najłatwiej rozpoznać po apatii, bierności w działaniu, braku koncentracji i rozchwianiu emocjonalnym oraz poczuciu beznadziejności i niemocy. O takich osobach mówi się, że są jak duchy. Nieobecne, zamknięte, cierpiące na bezsenność. Często wykazują tendencję do obniżonej samooceny. W najgorszym razie skłonności i myśli samobójcze.
Coraz częściej jednak przekonujemy się, że osoby, które na co dzień obdarzają nas uśmiechem i zarażają pozytywną energią, zamykają się w domowym zaciszu, gdzie oddają się depresyjnym myślom, zanoszą płaczem i przeżywają swój osobisty weltschmerz. Nie da się jednak długo ukrywać przed światem, że ma się, mówiąc potocznie, problem z sobą samym.
Sprawdź także: Wpływ pogody na zdrowie, samopoczucie i zachowanie
Kto jest najbardziej narażony?
Depresja to choroba, na którą choruje już kilkanaście procent całej populacji. Udokumentowano, że depresja dotyka kobiety dwa razy częściej niż mężczyzn. Wynika to przede wszystkim z większej wrażliwości płci pięknej, słabszej wytrzymałości psychicznej na trudne sytuacje i mniejszej odporności na stres. Dużą rolę odgrywa też proces menopauzalny, który dotyka wszystkie kobiety (rzadziej występuje jeśli chodzi o andropauzę). Inną grupą są także osoby w podeszłym wieku, szczególnie te, które w latach swojej starości zostały same, zdane na siebie.
Jak leczyć depresję?
Nie da się ukryć, że w ciężkich i przewlekłych stanach, depresja wymaga leczenia w postaci terapii. Bardzo często zdarza się, że niewielka część osób otrzymuje adekwatną pomoc psychiatry/psychologa. Nie każda depresja jest taka sama. Wymagana jest znajomość podłoża, natury i przebiegu choroby, co bardzo często zostaje zbagatelizowane, a pacjenci traktowani szablonowo.
Wychodzimy z założenia, że lepiej zapobiegać i zwalczać stres na starcie, póki nie doprowadził do poważniejszych uszczerbków na zdrowiu psychicznym. Polecamy tabletki Positivum, które wykazują działanie uspokajające, ułatwiają odprężenie, zmniejszają napięcie, a dodatkowo wspierają zdrowy sen. Skuteczny w walce z rozdrażnieniem emocjonalnym jest lek Kalms, którego główną zaletą jest fakt, iż nie powoduje otępienia.
Zdrowie psychiczne warunkuje prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu, nawet w sferze fizycznej. Warto o tym pamiętać i już zawczasu zabezpieczyć się przed stresem. Nie unikniemy sytuacji stresowych w codziennym życiu, ale możemy zmniejszyć ich negatywne skutki, odpowiednio reagując.
