Zarówno przewlekła obturacyjna choroba płuc (POCHP), jak i astma są powszechnym schorzeniem, dotyczą tego samego układu i mają podobny patomechanizm. Chorzy skarżą się na trudności z oddychaniem i niską tolerancję wysiłku, jednak leczenie tych chorób jest odmienne. Czym różnią się: astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc? Jak je rozpoznać oraz jakie leczenie wdrożyć?
Przewlekła obturacyjna choroba płuc
Przewlekła obturacyjna choroba płuc charakteryzuje się całkowitym nieodwracalnym ograniczeniem przepływu powietrza przez drogi oddechowe, które spowodowane jest odpowiedzią zapalną na szkodliwe gazy lub pyły. Przyczyną zazwyczaj jest przewlekłe palenie tytoniu, choć nie jest to jedyny czynnik wpływający na rozwój choroby. Choć POCHP postępuje powoli, to występują również zaostrzenia podobne do napadów astmy, które związane są z ciężkimi infekcjami wynikającymi z upośledzenia ruchu rzęsek i nagromadzenia wydzieliny w drogach oddechowych.
Objawy astmy
Astma jest również przewlekłą chorobą dróg oddechowych, jednak główną rolę odgrywają mediatory zapalne odpowiadające za nagły skurcz oskrzeli i wydzielanie śluzu. Napady nagłego skurczu oskrzeli powodują zmniejszenie średnicy i trudności z oddychaniem objawiające się spadkiem saturacji oraz świszczącym oddechem. Astma zazwyczaj współistnieje z innymi chorobami alergicznymi i rozwija się do 20. roku życia. Przyczyną pojawiania się zaostrzeń może być infekcja, jednak najczęściej jest to wysiłek fizyczny lub narażenie na alergeny. Zmiany są odwracalne, a obawy całkowicie ustępują po zastosowaniu odpowiedniego leczenia.
Przewlekła obturacyjna choroba płuc i astma – leczenie
Zarówno w astmie, jak i POCHP stosuje się leki rozkurczające oskrzela oraz glikokortykosteroidy. Jednak w astmie glikokortykosteroidy stanowią podstawę leczenia, zmniejszająca ilość nawrotów i reakcję zapalną, a w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc dodatek w zaawansowanych typach choroby. W POCHP leczenie opiera się na lekach długodziałających rozszerzających oskrzela z grupy LABA oraz LAMA, ponieważ przewlekłe stosowanie glikokortykosteroidów nie wpływa na przebieg choroby i zwiększa częstość infekcji, które przyczyniają się do ciężkich zaostrzeń. W obu chorobach ważne jest szybkie i skuteczne leczenie chorób infekcyjnych. W leczeniu mokrego kaszlu przydatne są substancje ułatwiające usuwanie nadmiernej wydzieliny takie jak ambroksol, który znajduje się w preparacie Flavamed, upłynniający wydzielinę z oskrzeli poprzez zmianę jej składu. Nie należy bagatelizować nawet błahej infekcji, a najlepszym leczeniem jest odpoczynek oraz przyjmowanie dużej ilości płynów.