Choroba lokomocyjna

Heel-Vertigoheel

4.67 Bardzo dobry

ilość opinii: 9

Heel-Vertigoheel to preparat dostępny w postaci tabletek. Heel-Vertigoheel to lek homeopatyczny...
Sprawdź
Avioplant

4.29 Bardzo dobry

ilość opinii: 17

Avioplant to tradycyjny lek roślinny w postaci kapsułek do stosowania w celu łagodzenia...
Sprawdź
Amarin

4.25 Bardzo dobry

ilość opinii: 20

Amarin to ziołowy suplement diety dostępny w postaci ziołowych tabletek. Suplement ten...
Sprawdź
Plaster Transway

4.15 Bardzo dobry

ilość opinii: 13

Plaster Transway to wyrób medyczny, który jest dostępny w postaci plastra. Produkt...
Sprawdź
Aviomarin

4.09 Bardzo dobry

ilość opinii: 34

Aviomarin to produkt leczniczy dostępny w formie tabletek. Niniejszy lek jest przeznaczony...
Sprawdź
Sea-Band

3.82 Bardzo dobry

ilość opinii: 17

Sea-Band to opaska dla osób dorosłych oraz dzieci cierpiących na chorobę lokomocyjną....
Sprawdź
LokoMoto

3.82 Bardzo dobry

ilość opinii: 22

LokoMoto to suplement diety dostępny w postaci tabletek. Preparat przeznaczony jest dla dzieci,...
Sprawdź
Herbatka Kłącze Imbiru

3.74 Bardzo dobry

ilość opinii: 19

Herbatka Kłącze Imbiru jest suplementem diety, który korzystnie wpływa na pracę...
Sprawdź
Lokomotiva

3.74 Bardzo dobry

ilość opinii: 19

Lokomotiva to produkt leczniczy, dostępny w postaci twardych kaspułek. Preparat...
Sprawdź
Avioopaski

3.65 Bardzo dobry

ilość opinii: 20

Avioopaski to produkt dostępny w postaci opasek uciskowych w uniwersalnym rozmiarze dopasowanym...
Sprawdź
Lokomotiv syrop

3.41 Bardzo dobry

ilość opinii: 27

Syrop Lokomotiv to suplement diety dla osób, które borykają się z chorobą...
Sprawdź
Lokomarin

3.0 Bardzo dobry

ilość opinii: 26

Lokomarin to suplement diety dostępny w postaci tabletek powlekanych. Preparat rekomendowany jest...
Sprawdź

Choroba lokomocyjna

Choroba lokomocyjna, określana także mianem choroby morskiej, kinetozy lub choroby ruchu, to sytuacja, w której organizm negatywnie reaguje na szeroko rozumiany ruch. Sytuacja ta dotyczy przede wszystkim jazdy środkami komunikacji lądowej, morskiej i powietrznej. Jak pokonać chorobę lokomocyjną?

Czym jest choroba lokomocyjna?

Narządem odpowiedzialnym za zmysł równowagi i narządy ruchu, jest błędnik. W przypadku niewłaściwego odbierania przez błędnik sygnałów wysyłanych przez zmysł wzroku, do mózgu docierają rozbieżne informacje, efektem czego są zawroty i bóle głowy, osłabienie, senność, nudności oraz wymioty.

Choroba lokomocyjna (kinetoza) to zaburzenia, które pojawiają się podczas korzystania z różnych środków lokomocji – autobusem, samochodem, statkiem oraz samolotem. Przeprowadzone badania dowodzą, że problem ten dotyczy zarówno ludzi, jak i zwierząt. Według szacunkowych danych choroba lokomocyjna dotyka co trzeciego człowieka. Należy jednak pamiętać, że dolegliwości mogą mieć różny przebieg i nasilenie.

Przyczyny choroby lokomocyjnej

Główną przyczyną zaburzeń jest odmienna interpretacja ruchu odbierana przez błędnik i zmysł wzroku. Geneza choroby jest taka sama u dzieci i osób dorosłych. Bez znaczenia jest także to, z jakiego środka lokomocji korzysta dana osoba. Inaczej rzecz ujmując, choroba lokomocyjna daje takie same objawy w przypadku jazdy autobusem czy samochodem, rejsu statkiem lub lotu samolotem. Problem wystąpić może także w parku rozrywki, zwłaszcza w sytuacji, gdy dana osoba korzysta z szybkich karuzeli.

Choroba lokomocyjna to sytuacja, w której pojawia się brak zgodności pomiędzy subiektywnym postrzeganiem ruchu przez zmysł wzroku a sygnałami przyjmowanymi przez koordynujący zmysł równowagi błędnik. W efekcie do mózgu trafiają rozbieżne informacje, czego efektem są dokuczliwe dolegliwości. Zmysł równowagi odgrywa bardzo ważną funkcję w zakresie prawidłowego funkcjonowania organizmu. Zmysł ten jest regulowany poprzez złożoną interakcję wielu elementów układu nerwowego.

Analiza sygnałów wysyłanych przez błędnik ma miejsce w mózgu, gdzie następuje identyfikacja ruchu oraz jego kierunków (obracanie się, ruch w przód – tył, z boku na bok i z góry na dół), przyspieszenia, a także grawitacji. Drugim, równie ważnym, źródłem informacji jest zmysł wzroku. Oczy to doskonały rejestrator ruchu.

Należy także zwrócić uwagę na receptory czucia głębokiego (proprioreceptory), które znajdują się w mięśniach, ścięgnach i stawach. Receptory czucia informują mózg o tym, w jakiej pozycji znajduje się nasze ciało.

Analogiczną funkcję spełniają receptory czucia powierzchniowego, znajdujące się na powierzchni skóry. Podczas ruchu (spacer, marsz, bieg) mózg stara się podjąć próbę koordynacji informacji przekazywanych ze wszystkich źródeł. W czasie korzystania ze środków lokomocji mamy do czynienia z ruchem pośrednim, dlatego też mózg nie jest w stanie odpowiednio zintegrować, skoordynować bodźców przekazywanych ze wszystkich źródeł. W tej sytuacji powstają zaburzenia, które najprawdopodobniej powodują chorobę lokomocyjną.

Objawy i leczenie choroby lokomocyjnej

Główne objawy choroby to zawroty i bóle głowy, senność, nudności i wymioty.

Trudno mówić o leczeniu choroby lokomocyjnej, najskuteczniejszym sposobem unikania dolegliwości jest wyeliminowanie przyczyny, czyli środków komunikacji, które powodują zaburzenia błędnika. W praktyce jest to jednak niemożliwe, choćby ze względu na konieczność przemieszczania się do pracy lub szkoły.

Choroba lokomocyjna nie stanowi zagrożenia dla zdrowia lub życia człowieka, ale potrafi być bardzo uciążliwa i dokuczliwa. Długo wyczekiwany wyjazd wakacyjny może stać się koszmarem, ze względu na problemy w czasie jazdy. Światełkiem w tunelu są środki farmaceutyczne, które umożliwiają zniwelowanie dolegliwości.

Faktyczne mechanizmy powodujące chorobę lokomocyjną nie zostały dokładnie określone.

Objawy choroby lokomocyjnej mogą mieć różną intensywność, zazwyczaj nasilają się podczas ruchu niejednostajnego, czyli częstego hamowania lub zwalniania pojazdu tudzież kołysania statkiem. W tej sytuacji dochodzi do konfliktu informacji przekazywanych za pośrednictwem neuroprzekaźników – substancji chemicznych, które pozwalają komunikować się ze sobą komórkom nerwowym. Do takich przekaźników należą histamina, acetylocholina i noradrenalina.

Efektem takiego zaburzenia jest choroba lokomocyjna. Leki stosowane podczas choroby lokomocyjnej optymalizują poziom wspomnianych związków pomiędzy komórkami.